Δεν έμαθα ποτέ να στηρίζομαι στη λογική. Τα συναισθήματα γίνονταν πρωταγωνιστές και ήταν λες και αποφάσιζαν εκέινα για το πότε θα τελείωνε η παράσταση και θα έπεφτε η αυλαία. Και τότε...
Τότε έμενα μόνος να κοιτάζω το "πλήθος" στα μάτια και να αναγνωρίζω τις διαθέσεις. Αυτό το ταξίδι, όσο κι αν πονάει κάποιες φορές, όσο κι αν απογοητεύει κάποιες άλλες, είναι το ταξίδι που επέλεξα. Και τις επιλογές μας δεν τις προδίδουμε... Σηκωνόμαστε, χαμογελάμε κι ελπίζουμε να είναι όλα past... and perfect!
Είμαι ο Γιάννης. Ελπίζω να περάσετε όμορφα, να συγκινηθείτε, να ταυτιστείτε και να μοιραστούμε χαρές και λύπες. Κι αν είστε από τους "άλλους", τους "τετράγωνους" και δε συμφωνείτε, κανένα πρόβλημα. Πολλές φορές ο αντίλογος είναι πιο ουσιαστικός από το λόγο. Καλώς σας βρήκα!
1 σχόλιο:
Σας ευχαριστώ πολύ!
Τα φιλιά μου.
Δημοσίευση σχολίου